Belize!

Wat was/is Belize relaxed zeg! We hebben hier echt geen ene reet uitgevoerd. Althans ik heb mijn duikbrevet gehaald en Karim heeft een vervolgopleiding gedaan met duiken! Verder hebben we nieuwjaar gevierd met onze voetje in het zand en een cocktail in de hand! Zo relaxed! Aten we elke avond vers gegrilde vis van de bbq, heerlijk!
Oh ja, tijdens het uitgaan waren we en paar engelsen tegengekomen, vet veel gelachen! Werden om vier de kroeg uitgezet en vertrokken richting het hotel van de Engelsen. Onderweg lopen we langs het politie bureau en zien daar een meisje en jongen uit noorwegen zitten die we diezelfde avond ook hadden gesproken in de kroeg. Even overleg gepleegd met Matt, die engelsman, of we naar binnen zouden gaan om te vragen of ze in orde waren. Of hulp nodig hadden, ze zaten immers op het politiebureau! Ze waren betrapt met een joint op de steiger, samen met een lokale jongen, waar ik 's middags ook nog mee had staan praten. Het was nu vrijdagnacht en ze zouden moeten zitten in de cel tot maandag ochtend om dan vervolgens met de boot naar een grotere plaats te worden gebracht en daar de verdere vervolging moeten afwachten! Erg zuur allemaal, dus begonnen Matt en ik op die agenten, niet ouder dan 25, in te praten.
Wij, na een paar biertjes: "Kom op man, moeten jullie ze echt laten arresteren. Iedereen maakt weleens fouten, ze zijn nu wel genoeg geschrokken. Het is hun eerste dag op het eiland, laat zien dat het een vriendelijk eiland is!"
Agenten: "Nee, dat gaat echt niet lukken, we hebben een groot bord buiten hangen en dat moet al een waarschuwing zijn!"
Wij: "Dat zou ook zeker moeten en ze weten ook heus wel beter, maar het is toch niks om ze nu op te sluiten! Is er geen boete die we kunnen betalen zodat ze niet in de cel hoeven!"
Agenten: "Nee dat kan echt niet zomaar, zo werkt dat niet."
Ondertussen kruipt het Noorse stelletje dichter tegen elkaar aan en zegt niks meer, de lokale jongen wordt ook stiller en ze moeten hun spullen uit hun broek halen en op tafel leggen en worden in de cel gezet.
Daar stonden we dan, Matt, het noorse meisje en ik. Wat nu, nog een keer ouwehoeren dan maar.
Wij: "Er moet iets van een boete zijn die we kunnen betalen, zodat je ze er weer uit kan halen, kom op man, dat moet gewoon kunnen. Weet je wat denk er even goed over na, overleg het met zijn tweeen en dan komen we over tien minuten weer terug. Is dat genoeg?"
Agenten: "Ja is goed, we zullen er over nadenken!"
Ondertussen lopen Matt en ik naar de pinautomaat om geld te halen en overleggen al wat we zouden moeten betalen aan de agenten om ze eruit te krijgen. Het noorse meisje zegt dat haar vriend er zelfs wel 1000 Beliziaanse dollar (300 euro) voor over heeft en desnoods nog meer! Vinden we een beetje overdreven, dus pin ik 500 Beliziaanse dollar, moet meer dan genoeg zijn!
We komen weer terug bij het politie bureau en blijven buiten wachten. Agenten komen naar buiten kijken erg moeilijk.
Wij: "En.... kunnen we eruit komen, is er een bedrag wat we jullie kunnen geven zodat ze weer vrij komen?"
Agenten: "Wij kunnen geen bedrag noemen, daar beginnen we niet aan, wat is het jullie waard."
Wij (Matt): "Laten we zeggen 200 amerikaanse dollar."
Ik schrik me kapot. Nu al meteen 200 dollar, 400 Beliziaanse dollar bieden! ik ben niet voor niets Nederlander, onderhandelen moeten we. Dus ik probeer snel te redden wat er te redden valt:
"Nee, jij bedoelt 200 Beliziaanse dollar (de helft van 200 amerikaanse dollars)"
"Jaja, dat bedoelde ik ook." zegt Matt
De agenten hoofdschuddend: "Dat is echt niet voeldoende, dan moeten ze maandag maar naar de rechtbank, gaat ze rond de 1000 per persoon kosten."
Wij: "Hoeveel willen jullie dan hebben, 200 is echt veel, allebei 100. Kan je een hoop leuke dingen voor doen!"
Agenten: "Wij gaan geen bedragen noemen maar het moet echt meer zijn dan dat."
Snotver, dan maar 50 erbij opgooien.
"Wat dachten jullie van 250 dan? Alweer een stuk meer ineens."
Nee dat was nog steeds niet genoeg er moest echt meer geld over de brug komen. Toen herrinerde ik mij een voorval wat mijn moeder mij ooit had verteld over mijn oom (Willem). Deze vertelde altijd, of soms, misschien eenmalig? Dat als mensen contant geld zien, ze eerder geneigd zijn om het aan te nemen, dan als je en bedrag noemt. Viel te proberen dacht ik. Dus ik nam het Noorse meisje apart en zei dat ik even met haar wilde overleggen! Pakte mijn geld en verdeelde 300 Beliziaanse dollar over mijn zakken, legde haar ui dat ik net ging doen alsof niet meer geld hadden en ze de 300 aanbieden. Zij nam de rest van mijn geld en we probeerde het.
"Matt hoeveel geld heb jij nog in je zakken?" wetende dat Matt niks meer had, want we hadden net van ons laatste centen Tequila gehaald.
"Ik heb helemaal niks meer." Goed antwoord. Dezelfde vraag stelde ik het noorse meisje, ook geen geld natuurlijk.
Ik tegen de agenten, terwijl ik in mijn zakken voel of er nog geld in zit. "Dit is alles wat we hebben, wij zijn ook maar arme rugzaktoeristen! Ik heb hier 250 dollar in mijn zakken zitten, dat is wat we hebben!" Doe nog een graai in mijn kontzak en verdraaid daar zit ook nog 50 dollar in. "Dus 300 is echt het maximum, verder kunnen we niks doen, wat vinden jullie ervan?"
Agenten kijken verlekkerd naar het geld. Zou die truc dan echt werken?
"Ze hebben echt niet meer op zak dan dit." zeggen ze tegen elkaar. "Laten we ze maar uit de cel halen.
Okee, jongens voor 300 halen we ze uit de cel, maar laat het een waarschuwing voor ze zijn." Ze accepteren het geld en halen de jongens uit de cel. Dan volgt er nog een enorm verrassende opmerking van een van de agenten!
"Als jullie het leuk vinden kunnen we morgen wel een biertje gaan drinken!" What, wat is hier aan de hand. De agent die we net 300 dollar aan smeergeld hebben betaald, vraagt of we morgen meegaan om wat te gaan drinken? Voor ik kon antwoorden, komen de twee jongens terug en vertrekken wij richting hotel.